[vc_row][vc_column][vc_column_text]
سهراب سپهری یکی از بزرگترین و معروف ترین شاعران معاصر است. سهراب طبعی لطیف داشته است. او با روحیه لطیفش اشعار نرم و زیبایی را خلق کرده است. از چنین روحیه لطیفی بر می آید که نقاشی های خوبی هم خلق شود. سهراب نقاشی توانمند بود که از این راه کسب درآمد می کرد. در این مطلب نگاهی بر زندگی سهراب سپهری خواهیم انداخت و با شرح حال سهراب سپهری و آثار او آشنا می شویم.
[/vc_column_text][vc_column_text]
آشنایی با زندگی نامه سهراب سپهری
[/vc_column_text][vc_column_text]
تولد
[/vc_column_text][vc_single_image image=”22130″ img_size=”full” alignment=”center”][vc_column_text]
سهراب در تاریخ 14 یا 15 مهر 1307 در قم متولد شد. در آن زمان پدرش در قم کار می کرد. اما بعدتر به کاشان نقل مکان کردند و سهراب در کاشان بزرگ شد. شعر سهراب دلنشین است و او را به یکی از بزرگ ترین و نام آشنا ترین شاعران معاصر تبدیل کرده است. شعرهایش به زبان های انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی ترجمه شده اند. جالب است که در کشورهای دیگر هم شعر سهراب مورد پسند واقع شده است. البته این دور از انتظار نیست. آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند. شعرهای سهراب هم همین طور هستند.
[/vc_column_text][vc_column_text]
پدر و مادر و خانواده
[/vc_column_text][vc_single_image image=”22135″ img_size=”full” alignment=”center”][vc_column_text]
پدر بزرگ سهراب میرزا نصرالله خان سپهری بود. او رئیس اولین تلگراف خانه کاشان بود. پدربزرگ سهراب پسرش یعنی پدر سهراب را برای کار به تلگراف خانه کاشان معرفی کرد. این شد که خانواده سهراب به کاشان آمدند و قسمت مهمی از زندگی سهراب سپهری در کاشان سپری شد. نام پدر سهراب اسدالله و نام مادرش مه جبین بود. پدر و مادر سهراب هر دو اهل شعر بودند و به هنر علاقه زیادی داشتند. از این روز فرزندانی هنردوست و با طبع لطیف تربیت کردند.
[/vc_column_text][vc_column_text]
وقتی سهراب کوچک بود پدرش بیماری فلج گرفت و این بیماری او را به کام مرگ کشاند. پدر سهراب در سال 1341 و مادرش در سال 1373 فوت کرد. برادر بزرگ سهراب هم در سال 1369 دار فانی را وداع گفته است. سهراب یک برادر و سه خواهر داشت. برادرش منوچهر و خواهرهایش همایون دوخت و پری دخت و پروانه نام داشتند.
[/vc_column_text][vc_column_text]
تحصیلات سهراب
[/vc_column_text][vc_column_text]
سهراب تحصیلات دوره ابتدایی اش را در مدرسه خیام شهر کاشان سپری کرد. برای گذراندن دوره دبیرستان یا متوسطه نیز به مدرسه پهلوی کاشان رفت. در سال 1332 فارغ التحصیل شد و فاز جدیدی از زندگی سهراب سپهری شروع شد. سهراب در اداره فرهنگ کاشان استخدام شد. شعر و ادب علاقه اش بود و دوست داشت در این حیطه کار کند. به همین دلیل در شهریور ماه سال 1326 در امتحانات ادبی دوره ششم شرکت کرد. برای تحصیل در دانشگاه به تهران آمد و به دانشکده هنرهای زیبا رفت. او همچنین در شرکت نفت تهران استخدام شد. اما کار در این مجموعه با روحیاتش سازگار نبود. به همین خاطر پس از 8 ماه از کار کردن در شرکت نفت تهران استعفا داد.
[/vc_column_text][vc_column_text]
حال و هوای زندگی سهراب سپهری
[/vc_column_text][vc_single_image image=”22131″ img_size=”full” alignment=”center”][vc_column_text]
سهراب پس از این که دوره اول ودوم زندگی اش را به فراگیری علم و هنر پرداخت تصمیم گرفت به سفر و تجربه و تفریح بپردازد. پس از شروع چهل سالگی به سفرهای دور پرداخت و به جاهای زیادی سفر کرد. ژاپن، فرانسه، ایتالیا، هندوستان، آمریکا، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب از جاهایی بودند که سهراب می رفت. قصد سهراب از این سفرها بیشتر سیر و سلوک معنوی بود. در سفرهایش به تحقیق در مورد هنر و ادیان هم می پرداخت. او به کشورهای شرق آسیا به ویژه هند رفت و با آیایین هندو و بودا آشنایی شد. این ادیان در سهراب تاثیر زیادی گذاشتند. این تاثیر در شعرهای وی نمایان است. سهراب مدتی را هم در ژاپن زندگر کرده است. حتی هنر حکاکی روی چوب را هم در ژاپن فرا گرفته است. او شعرهای قدیمی کشورهای دیگر را هم با علاقه مطالعه میکرد. در مدتی که در ژاپن بود برخی از شعرهای ژاپنی را هم به فارسی و چند زبان دیگر ترجمه کرد.
[/vc_column_text][vc_column_text]
انتشار مجموعه شعر مرگ رنگ
[/vc_column_text][vc_column_text]
اولین مجموعه اشعار سهراب مرگ رنگ نام داشت.این مجموعه در سال 1330 به انتشار رسید. سبک این اشعار نیمایی و چهار پاره بود. در این مجموعه به پدیده ها و طبیعت نگاهی رمانتیک شده است. او با استفاده از واژه هایی نمادین و ساده طبیعی به مسائل جدی و حتی سیاسی پرداخته است.
[/vc_column_text][vc_column_text]
مرگ پدر و تغییر در سبک کار و زندگی
[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”22133″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”22132″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]
سهراب از مهرماه سال 1340 به تدریس در هنرکده هنرهای تزئینی تهران مشغول شد. پدر سهراب در همین سالها بیماری فلج گرفته بود و در سال 1341 نیز فوت کرد. پس از مرگ پدر، روحیات سهراب به کلی تغییر کرد و گویی نگاهش به زندگی تغییر اساسی کرد. و در کار شعر و نقاشی عمیق تر شد و کارهای برجسته و بسیار عالی خلق کرد. او در سفرهایش با جنبه های مختلف هنر آشنا شده بود و این کیفیت آثارش را بیشتر می کرد. او حتی نمایشگاه های نقاشی در کشورهای دیگر برپا می کرد.
[/vc_column_text][vc_column_text]
سبکش شعر و کار و زندگی خاص سهراب سپهری
[/vc_column_text][vc_single_image image=”22134″ img_size=”full” alignment=”center”][vc_column_text]
او از علاقه مندان شعر نیمایی بود و درک خیلی خوبی از این سبک شعری داشت. به همین خاطر شعرهایی در همین سبک سروده است. خیلی ها شعر سعراب را حتی برتر از نیما می دانند. چرا که بسیار نرم و شیوا است و معنویت و حال و حرفای عرفانی و آمیخته با طبیعت در شعر سهراب موج می زند. سهراب شاعری نقاش است و همین طبیعت گرایی و تصویر گرایی در شعرهایش بسیار به چشم می خورد. سهراب ارتباطش با خدا را با نمادهای طبیعی نشان می دهد. گویی خدا را در هر چیزی می بیند. او در شعرهایش می گوید که زندگی زیبا و زلال و ساده است و نگران انسان هایی هستند که درگیر زندگی شده اند و زندگی را سخت می دانند. او خدا را در پدیده های طبیعی می بیند و همه چیز برای او روح دارند.
[/vc_column_text][vc_column_text]
پایان زندگی سهراب سپهری
[/vc_column_text][vc_single_image image=”22136″ img_size=”full” alignment=”center”][vc_column_text]
بیماری سرطان خون در سال 1358 به سراغ سهراب آمد و در جانش ریشه کرد. او برای درمان و رهایی از این بیماری راهی انگلستان شد. اما آنجا نیز نتوانستند او را مداوا کنند. سهراب ناکام به تهران بازگشت. او در تاریخ 1 اردیبهشت سال 1359 در تهران و در بیمارستان خون به دلیل گسترش بیماری سرطان خون دار فانی را وداع گفت. او در صحن امامزاده سلطان علی بن محمد باقر روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان به خاک سپرده شد.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]